کد مطلب:109279 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

حکمت 040












[صفحه 366]

و فرمود علیه السلام به بعضی یاران خود در بیماری كه بیمار شده بود قرار دهد خداوند آنچه كه بود از بیماری تو سبب از بین رفتن گناهان تو زیرا بیماری اجری نیست در آن ولیكن آن از بین می برد گناهان را و می ریزد آنها را مانند ریختن برگها و جز این نیست پاداش در گفتار به زبان است و عمل كردن به دستها و قدمها است و.... خداوند پاك داخل می كند به راستی نیت و باطن شایسته هر كس را بخواهد از بندگان خود به بهشت و می گویم راست فرمود علیه السلام به راستی بیماری پاداش نیست در آن زیرا آن (مرض) از قبیل آن چیز نیست كه سزاوار شود بر آن عوض زیرا به عوض سزاوار می شود بر آنچه بوده در مقابل كار خداوند بزرگ به بنده از دردها و بیماریها و آنچه جاری می شود در مجرای این و مزد و پاداش سزاوار می شوند بر آنچه بوده در برابر كار بنده پس در میان این دو فرقست كه بیان كرد آن را علیه السلام آنچنانچه اقتضا می كند آن را علم نافذ او و رای رسای او


صفحه 366.